Çocuklar Susar, Sen Susma

Son dönemde gündeme gelen çocuk istismarı, çocuk cinayetleri konularında Milli Eğitim Bakanlığı’nın yeniden değerlendirme yaparak, veli ve öğrencileri bilgilendirmesi gerektiğini düşünüyorum. Kreş, anaokulu ve ilkokullarda bilinçlendirme programları düzenlenmeli. MEB, müfredatındaki konuyla ilgili eğitimleri gözden geçirilmeli. Her yıl, her sınıfta bu eğitimler yapılmalı. Derslerin kapsamında, yabancıların talep ve önerilerine çocuk nasıl tepki verecek; bir yabancıyla karşılaştığında nasıl davranacak; akran veya yakınlarının istismarına nasıl karşı koyacak, vb. başlıklar ele alınmalı. Medya, bu konuları gündemde tutarak, çok dikkatli bir dil kullanmalı. Bu konuları ele alırken kamu yararını, çocukların yüksek menfaatini gözetmeli. Yazılı ve görsel medyanın bu konuda ciddi anlamda sorumlu olduğunu düşünüyorum. Son dönemlerde meydana gelen çocuk katliamları ardından, hükümet çocuk istismarını önlemek için yeniden kanun tasarısı çalışması başlatılmalı. Cezaları artıran yasa Meclis gündemine gelmeli. 

Çocukların bir yabancıyla karşılaştığında nasıl davranacağını bilmesi gerekiyor. Bir yabancının taleplerine nasıl cevap vermesi gerektiğini öğrenmeli. Burada aile ve okul ön plana çıkıyor. Okulların derecesine göre, özellikle psikologların ya da rehber öğretmenlerin önderliğinde konu detaylarıyla öğrencilere ve ailelere anlatılmalı. Ailelerin bu konuda son derece bilinçli olması gerekiyor. Bence, eğitim grupları çok daha fazla aileye ulaşacak şekilde planlanmalı. Burada Aile ve Sosyal Politikalar ile Milli Eğitim bakanlıklarına büyük görev düşüyor.

Annelerin, Babaların Görevi

Son çocuk istismarları ile idam cezası tekrar gündeme oturdu. Bu tür ahlaksız olaylar karşısında kamuoyu duyarsız kalamaz. AB ile ilgili idamlar kaldırılmamış olsaydı, bence bu işin hukuksal hakkı idamdı. İdam yerine ağırlaştırılmış müebbet getirilebilir. İnsanlık dışı katledilen çocuklarımız var. Demokrasilerde idam için, hukuk sistemini hukukçular tartışmalı. Çocuklarımızın başına gelenler, etrafımızdaki sapıklar ve ruh hastaları hepimizi tedirgin ediyor. Çocuklarımızı bilinçlendirmeli ve bu tür çirkinliklere karşı hazırlıklı olmalarını sağlamalıyız. Bu şiddeti durdurmak için kamuoyuna çok büyük sorumluluklar düşüyor. Annelere, babalara da görev düşüyor. Çocuklarınızın susmamaları gerektiğini onlara anlatın. Herhangi birine onların rızaları dışında dokunmalarına izin vermemeliler. Size bunları anlatabilmeliler. Sizden korkmasınlar ve çekinmesinler. Hiç kimsenin hiçbir şekilde hiçbir mazeretle onların özel bölgelerine dokunamayacaklarını, her konuda yanlarında olduğunuzu çocuklarınıza hissettirin. Sizlerle bunu paylaşmaktan korkmasınlar. Kısacası, çocuklarınız susmasın. Onlara susmalarını değil, seslerini çıkartmayı öğretin. Ben bu konudaki duyarlılığın dönemsel değil, sürekli olması gerektiğini savunuyorum.